IOAN. NOV. SCHOLIA. Mare Rubrum a roseo colore nomen accepit, quem tamen non naturaliter habet. Rubrum mare, hoc est sinum Arabicum, Graeci vocant Ἐρυθρὰν θάλασσαν: seu quod Erythras rex in his locis imperaverit, seu quod aquas habeat rubras, rubrum enim Graeci vocant ἐρυθρόν; scriptorum alii de ratione nominis ambigunt, ut Pomponius Mela lib. III, alii a rege nomen inditum videri volunt: in qua sententia est Herodotus in Melpomene. Cum Pomponio quoque sentit Plinius. Vulgatior fama est (quam confirmant perigrini, qui ad ea usque loca per terram sanctam penetrarunt) colorem quidem videri rubrum: verum hunc esse ex arenae et fundi rubedine, quae per undas alioqui claras minimeque infectas pelluceat. Vide multa de hoc mari apud Strabonem lib. XVI. Magnorum animalium ac belluarum magis quam alterius ferax: cuius rei ab Aristotele redditur ratio et in Problematis, et in libello de Longitudine et Brevitate vitae. Mare hoc in sacris Litteris Israelitarum reditu ex Aegypto in Iudaeam nominatissimum est.